Hieronder vindt u de jongste recensies. Selecteer een genre, vervolgens selecteer de recensie die u wenst u te bekijken en klik tenslotte op 'Lees recensie'.
Van meer dan honderd woestijnvaders, drie monialen en een grote groep van anonymi zijn zowat twaalfhonderd spreuken, verhalen en dialogen bewaard die in de stijl van parabels met veel vergelijkingen de geestelijke queeste weergeven van monniken en asceten uit de jaren 330 tot 460, grotendeels in Boven-Egypte ten westen van de Nijldelta. Met ‘woestijn’ wordt het overgangsgebied tussen Nijl en de echte woestijn westwaarts bedoeld, een soort hoogland waar ietwat verwijderd van de bewoonde wereld duizenden heremieten een nieuw ideaal beleefden. Na het martelarenideaal uit de eerste eeuwen zochten de woestijnvaders of oudvaders de ascese van het kluizenaarschap op, o.m. in navolging van Antonius, wiens Vita door bisschop Athanasius uit 357 veel bijval kende en de vlucht uit de wereld nog kracht bijzette. Van de “Apophthegmata Patrum” bestaat er een chronologische ordening, maar het is de systematische verzameling die een goed idee geeft van de inhoud. Er zijn eenentwintig thema’s (o.m. innerlijke rust, zelfbeheersing, standvastigheid, gebed, gastvrijheid, nederigheid, liefde), waarvan deze uitgave in een eerste deel tien hoofdstukken in vertaling aanbiedt. De ‘spreuken’ variëren in lengte, van een uiterst korte uitsprak als die van Abba Isaïas: ‘Winst, eer en verkwikking belagen de mens tot zijn dood; hij moet er niet aan toegeven.’ (10.31) tot een verhaal van ruim drie bladzijden over de bekoring van een kluizenaar (5.46). Dat hoofdstuk over ‘beveiliging tegen ontucht’ bestaat overigens niet toevallig grotendeels uit verhalen, stichtelijke maar aardig vertelde anekdotische stukken. De vertaalwerkgroep, waarvan de kern momenteel bestaat uit Hero Hokwerda en br. Thijs Ketelaars, heeft van die vroegchristelijke Griekse (of uit het Koptisch naar het Grieks omgezette) teksten een bijzonder aantrekkelijke versie gebracht. De vertalers deden er goed mee in dialogen en verhalen de leesbaarheid van de brontekst te verhogen door gebruik van alinea’s, aanhalingstekens en kleine verduidelijkende tussenzinnen. De grote verdienste van de vertaalgroep is de ontsluiting van deze aloude teksten in navolging van wat Christofoor Wagenaar met de alfabetische collectie deed in de “Monastieke Cahiers” van Bonheiden (1987-1990). De thematische ordening laat de lezer toe te grasduinen in hoofdstukken die hem aanspreken. Maar het spreekt vanzelf dat het geheel van de vaderspreuken (de vertaling van de hoofdstukken 11-21 is in voorbereiding en verschijnt najaar 2023) mondjesmaat wordt gelezen om in te treden in de uiteindelijk niet zo heel vreemde wereld van de woestijnvaders. Hun geestelijke zoektocht is ook die van veel mensen in de woelige wereld vandaag. Vertalers en uitgever wezen geprezen voor de vertaling van dit religieus erfgoed.